Bir Ermeni Gencinin Hâtıraları'ndan

Yardımcı kaynak diye satılıyordu, öylesine almıştım ama iyi ki almışım, 1918 yılında basılmış bir kitap, o dönemde yaşanılanları müstehzi dille bir Ermeni'ye anlattırıyor Ömer Seyfeddin, bakın "Ermeni" olan biteni nasıl anlıyor:

1- Dinin başka milliyetin başka olduğu bu çavuşa anlatılamazdı.

2- Hareket ordusu gelince "Şeriat isterük!" diye isyan edenler bir sabun köpüğü gibi söndü. Kahramanlar, koyunlar gibi kışlalarda tutularak bağlandı. Bir kısmı askeri yollarda çalıştırılmak üzere vapur vapur Selanik'e gönderildi. Abdülhamid'in huzurunda Kabuli Bey isminde bir kapudânı parçalayan bahriyeli neferler asıldı. Ben de Bir Türk arkadaşla asılacakları görmeye gittim. Sabahleyin erkenden dar ağaçlarının kurulduğu meydana geldik. Daha güneş doğmamıştı. Mahkumları getiren arabalar ilerliyordu. Asılacak olanlar bütün kuvvetleriyle tekbir getiriyorlardı. Oradaki Jandarma zabiti bize dedi ki: Bunlar gevezelik yapıyorlar diğer grup daha usluydu!

3- Osmanlı zamanında hep uzak fena yerlere Türkler gönderilirdi yani Anadolu çocukları! Yemen'e, Fizan'a, Makedonya'ya giderler hatta Yemen'e "Türk mezarı" denirdi.

4- Biz Kürdlerin bile Ermeni olduğunu iddia ederiz.

5- (Günümüzde bile hâlâ yaşatılmak istenen Osmanlıcılık fikri de anlatılmış.) Osmanlı namı altında toplanan milliyetlere müşterek bir terbiye verilecek Türklük gibi milliyet hisleri yavaş yavaş iptal olacaktır.

6- Şiarı "milletim nev'i beşerdir, vatanım rûy'ı zemin" olan alimler lazım bizlere.

7- Osmanlılığı kaynaştırmak için fertleri cemaatlerden ayırmak lazım. Ferd, cemaatinden ayrılırsa o vakit yalnız kalır, yalnız kendi menfaatleri ve arzuları ile yaşayan ferdler iktisad bağları ile toplanır!

8- Ermenilerin fikri büyük Ermenistan'ı teşkil edip ne kadar Türk varsa hepsini Kızılırmak'ın sol tarafına atmak.

9- Osmanlıcılık fikrini yaymak için din-i İbrahimi'yi meydana çıkaracağız, din-i İbrahimi milletlerle dinler arasında fark görmeyeceği için izdivacımız daha kolay gerçekleşecektir. (Dinler arası diyalogumuz(!))

Kitabın yazılma tarihinde bahsedilen konularla günümüz arasında pek fark olmadığı açık, yalnız kitabın sonunda bu fikirlere sahip olan insanlar milliyetine sahip çıkanlar tarafından kovuluyorlar, günümüzde ise ihanetin ne denli büyük olursa o kadar kıymet görüyorsun, hepsi bu.

Ebru Özaydın

twitter.com/Ebruuuuuuuuu82